Lucius është aty për të ju mësuar rreth dritës dhe rolit që ajo e luaj në rritjen e lulesh. Lulat janë si fabriket e vogla të gjelbër, që kërkojnë dritën e diellit për të jete dhe për të prodhuar ushqim. Lulat s’mund të bëjnë ushqimin e tyre pa dritë, një proces i njohur si fotosintezë. Kjo është një proces shumë vijues, që lejon lulet të mbibajnë dritën e diellit dhe të e transformojnë në energji. Por jo gjithmonë gjitha drita është e njëjtë. Drita përbëhet nga shumë ngjyre, dhe secila ngjyrë ekziston në një gjatësi të ndryshme quajtur valë. Nga syt e njeriut, ngjyrat që ne mund të shohim janë: kuq, portokalli, larg, gjelbër, blu, lavande e indigo. Por për lulet, ka shumë ngjyre që janë të thelbëshme për rritjen e tyre dhe mirëqenien e tyre.
Largjet e duan katër ngjyre kryesore të dritës për rritje të fortë: e kuqe, e kalter, e gjelbër dhe e kuqe larg. Të gjitha këto ngjyre ndihmojnë largjet në veprime të ndryshme. Drita e kuqe është drita me lunghezi larg te gjerë (dhe, përfundimisht, me energji më pak), dhe kalon mirë nëpër atmosferë, kështu që është shumë e dobishme për rritjen dhe blomimin e largjeve. Drita e kalter ka një lunghezi të shkurtër; ajo është pjesë e rëndësishme që krijon rrënjë të fortë. Kjo është e rëndësishme sepse rrënjët e fortë lejojnë largjet të marren ujë dhe nutrijon nga dhe. Drita e gjelbër është pak ndryshe, në se largjet nuk e përdorin shumë. Nga ana tjetër, ata e rifletojnë, e cila është arsyeja pse shumica e largjeve duket e gjelbër! Por rol i vogël është rol, për këtë arsye drita e gjelbër ende ka rëndësi në kontekstin e fotosintezës. Drita e kuqe larg, me lunghezi të shkurtër, lejon largjet të përgjigjen dritës në mjedisi tyre.
Larg dhe rrezullt e lumit është super e rënditur për largimin e rritjes së lave të bimëve. Largja e rruge është veçanërisht e dobishme për bimet në faza e rritjes dhe bllokimtar. Ajo rrit prodhimin e klorofilit, pigmenti i prahër të bimave që e lejon ato të përdorin ngritjen e diellit për të krijuar ushqim. Në ndonjërlargje të lumit të mjaftueshëm të rruge, bimet mund të rriten të zallta dhe të vegjël, një trajtë që s’duhet të kemi për bimët tonë! Largja e kaltër është e rënditur gjithashtu, sepse kontribson në zhvillimin e rrënjave të forta dhe të lira. Largimi i lumit të kaltër mund të shkaktojë se bimet të kanë drenca dhe rrënjash të thella dhe të vogla që kërkojnë shumë energji për të lutur ujë dhe nutrijon nga dhe. Kjo e bën vështirë për ta mbajtur jeta.
Larg dhe formave të ndryshme të dritës mund të ndryshojnë shumë aspekte të largimit të luleve. Duke mësuar si punojnë këto lloje të ndryshme të dritës, ne mund të përmirësojmë largimin e luleve në gradinat apo shtepitë tona! Largja e kuqe, për shembull, e fsheh largimin e luleve dhe rritjen e tyre për shkak se rrit prodhimin e substancave themelore siç është klorofili. Shumica prej nesh e dimë se largja e kaltër gjithashtu plotëson rol në regullimin e largimit dhe forcës së luleve. Largja e gjelbër, e cila reflektohet nga luljet, kontribon edhe në fotosintezë dhe ndihmon në procesin e shkmbimit të gase që lulet duken për respiration. Largja e larg-kuqe ndihmon gjithashtu lulet të përshtaten me kushte të ndryshme të dritës. Mësimi i mënyrës se si ndikojnë dritat e ndryshme në largimin e luleve mund të na ndihmojë të largim më mirë dhe më fort.
Fotosintezë është një proces në të cilin lum i gjelbër dhe ka një kontribut mëdhenj, edhe pse bimët s’përdorin lum të gjelbërë shumë. Bimet e gjelbër përgatitojnë ushqimin e tyre nga një proces quajtur fotosintezë. Ata mbajnë nxehte dritën e diellit, bikarbonatin e larg dhe ujën nga dhe për të bërë glukozë, një lloj sheqer që i jep energji dhe oksigjen, të cilin ato dëshirojnë në ajër. Klorofili është arsyeja pse bimet janë të gjelbër, sepse ai mbajnë dritën e kaltër dhe të kuqe, duke reflektdhur të gjelbër, e cila e jep ngjyrën e saj të gjelbër. Drita natyrale ndihmon gjithashtu të rregullohet çambio gase të hapjeve stomatike në letrat për të kontrolluar larg dhe brenda lëngje të gazeve të bimës, që është e rëndësishme për mbijetimin dhe mirëqeninë e saj.